வேடர்கள் நிமித்தகனை இகழ்ந்து ஆநிரை கவர எண்ணுதல்

மன்னவன் நிரை வந்து கண் உறும்

இன்ன நாளினால் கோடும் நாம் எனச்

சொன்ன வாயுளே ஒருவன் புள் குரல்

முன்னம் கூறினான் முது உணர்வினான்.

அடைதும் நாம் நிரை அடைந்த காலையே

குடையும் பிச்சமும் ஒழியக் கோன் படை

உடையும் பின்னரே ஒருவன் தேரினால்

உடைதும் சுடுவில் தேன் உடைந்த வண்ணமே.

என்று கூறலும் 'ஏழை வேட்டுவீர்

ஒன்று தேரினால் ஒருவன் கூற்றமே

என்று கூறினும் ஒருவன் என் செயும்

இன்று கோடும் நாம் எழுக' என்று ஏகினார்.

வண்டு மூசு அறா நறவம் ஆர்ந்தவர்

தொண்டகப் பறை துடியோடு ஆர்த்து எழ

விண்டு தெய்வதம் வணங்கி வெல்க என

மண்டினார் நிரை மணந்த காலையே.